در این دوره از جشنواره با توجه به وقفه یک‌ساله‌ای که به‌دلیل ارتقای رشد کیفی صورت گرفته بود، حداقل این انتظار وجود داشت که در سطح گسترده برگزار شود و کیفیت گروه‌ها آن چیزی باشد که بارها معاون هنری وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی در پاسخ به عدم‌برگزاری جشنواره داده بود اما آشفتگی این دوره از جشنواره موسیقی نواحی آن چیزی نبود که وعده آن بارها داده شده بود.
با وجود این بهمن کاظمی مجددا در سمت خود برای نهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران ابقا شد، هرچند که به‌نظر می‌رسد حکم دبیری، تضمینی برای ادامه راه نیست، چرا که پیش از این نصراشرفی که دبیری هفتمین دوره را برعهده داشت، از سیاست‌های سه‌ساله سخن گفته بود و پس از آن محمدرضا درویشی که به سمت هشتمین دبیر جشنواره موسیقی نواحی انتخاب شد، بی‌سر و صدا از این سمت خداحافظی کرد.
انتقاد گسترده از روند این جشنواره از سوی رسانه‌ها به اندازه‌ای بود که بهمن کاظمی با سایت خبری هنر آنلاین که وابسته به معاونت هنری ارشاد است مفصلا گفت‌وگو کرد. او در این گفت و گو به سؤالاتی همچون خالی بودن صندلی‌ها در روز نخست و دوم جشنواره، تبلیغات و اطلاع‌رسانی ضعیف پاسخ داد و البته او در پاسخ به این سؤالات اعلام کرد: فقط درباره مسائل فنی و انتخاب گروه‌ها می‌توانم پاسخگو باشم.
با این حال او در پاسخ به اینکه چه‌کسی پاسخگوی تبلیغات و اطلاع‌رسانی جشنواره است؟ این چنین پاسخ داد: بخش تبلیغات را باید از دبیر اجرایی و روابط‌عمومی پیگیری کنید و آنها باید پاسخگو باشند. در واقع همه این مسائل مربوط به دبیر اجرایی جشنواره است و ایشان باید پاسخگو باشد. واقعیت این است که این نقص در تبلیغات و اطلاع‌رسانی ما وجود دارد اما باید دلایلش را هم جویا شد.
عدم‌تبلیغات برای این دوره از جشنواره نشان می‌دهد که موسیقی نواحی فراموش شده‌است، چه هنرمندانش که این روزها بدون حمایت مسئولان به سختی زندگی می‌کنند و چه موسیقی آن بدون ثبت و ضبط در معرض فراموشی است. حمید شاه‌آبادی از زمانی که سکان هدایت معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برعهده گرفت، همواره از حمایت از موسیقی نواحی و هنرمندان این نوع موسیقی وعده می‌داد. او چندی‌پیش در گفت‌وگو با مهر اعلام کرد: مردم تنها ناجی موسیقی نواحی هستند و اگر هنری تنها متکی به تزریق و حمایت دولتی باشد دچار فضای گلخانه‌ای می‌شود.
او توجه مردم به این حوزه را مهم دانست و البته فراموش کرد که بگوید مردم زمانی به یک شکل از هنر توجه می‌کنند که آن هنر جایی برای عرضه داشته‌باشد. معاون هنری گویا فراموش کرده که اگر به گفته خودش «مردم خودشان باید در جریان این موسیقی قرار بگیرند و دل بسپارند» نیاز است که آلبوم‌های این استادان و هنرمندان به دستشان برسد و گویا در این امر هم فراموش کرده‌اند که بگویند وعده انتشار یک آلبوم موسیقایی ویژه هرمنطقه با پشتیبانی کامل ارشاد هرگز شکل اجرایی نگرفت. زمانی که این کارها در دسترس نباشد طبیعی است که مردم نمی‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. از سوی دیگر زمانی که هنرمندان موسیقی نواحی از حمایت مسئولان برخوردار نباشند، جای تعجبی ندارد که این شکل از موسیقی از بین می‌رود.
البته او وعده راه‌اندازی رشته موسیقی نواحی در دانشگاه علمی‌کاربردی، تأسیس سرای موسیقی مقامی و گسترش فضای آموزشی و وعده انتشار کارهای این دوره جشنواره نواحی را داده‌است اما این نگرانی وجود دارد که این وعده‌ها هم مانند دیگر صحبت‌ها از یاد برود.
